W doświadczeniu tym wykorzystuje się związki, które można znaleźć w kuchni. Pierwszym ze składników jest sacharoza, czyli cukier spożywczy, drugim zaś wodorowęglan sodu – główny składnik sody oczyszczonej i proszku do pieczenia. Ponadto potrzebny jest popiół np. z ogniska oraz wysokoprocentowy (palny) roztwór alkoholu.

Należy przygotować mieszaninę cukru i wodorowęglanu sodu w stosunku masowym 10:1. Cukier można lekko rozetrzeć (niestety wykorzystanie cukru pudru nie daje oczekiwanych efektów). W naczyniu żaroodpornym należy umieścić popiół i wsypać przygotowaną mieszaninę. Popiół wokół mieszaniny należy nasączyć etanolem i podpalić. Węże rosną pod wpływem ciepła wydzielanego podczas spalania etanolu.

C₂H₅OH + 3O₂ → 2CO₂ + 3H₂O

Podczas ogrzewania wodorowęglan sodu ulega termicznemu rozkładowi:

2NaHCO₃ → Na₂CO₃ + CO₂ + H₂O

Wydzielający się tlenek węgla(IV), odpowiada za właściwości spulchniające proszku do pieczenia oraz sodzie oczyszczonej.

Równocześnie cukier topi się i ulega zwęgleniu:

C₁₂H₂₂O₁₁ → 12C + 11H₂O

Powstający w trakcie reakcji spalania węgiel zostaje „nadmuchany” przez wydzielający się dwutlenek węgla i powstaje czarny wąż.

Doświadczenie to może być bez trudu i większego zagrożenia przeprowadzone w domu ze względu na nieszkodliwy charakter powstających produktów. Pamiętajcie jednak, że alkohol jest wysoce łatwopalny, nie należy np. dolewać etanolu podczas wykonywania doświadczenia.